шөһрәт

сущ.

сла́ва, изве́стность, знамени́тость; до́брое и́мя

шөһрәте дөньяга таралган — сла́ва (о нём) греми́т по све́ту

зур шөһрәткә ия булу — просла́виться, станови́ться/стать знамени́тым; обрести́ (вели́кую) сла́ву

- шөһрәт алган

- шөһрәт казанган
- шөһрәт алу
- шөһрәт казану
- шөһрәт табу
- шөһрәт ярату
- шөһрәт сөю
- шөһрәт яратучы
- шөһрәт сөюче